Fremantle - Adelaide
De verwachtte planning van vertrek om 9 uur viel in het water daar er drukke havenbewegingen werden verwacht maar alles wat wij zagen gebeuren was welgeteld één containerschip dat om half twaalf werd weggesleept richting zee. Resultaat was dat we dus pas om één uur de trossen los konden gooien en, om alle toeschouwers en pers tevreden te stellen, alle zeilen konden hijsen. Eenmaal buitengaats werden de niet noodzakelijke zeilen weer gestreken en konden we met behulp van de motor het ruime sop kiezen. We moesten een kleine omweg maken om rondom Rottnest Island te varen maar dat een maal gedaan zetten we koers richting het zuiden.
Ook nu was de windrichting een spelbreker daar deze recht uit het zuidoosten kwam en laat dat nu precies de richting zijn die wij op moesten, dus voornamelijk motorzeilen en regelmatig zeiltje erop, zeiltje eraf gespeeld. Uiteindelijk ging de wind met ons meewerken dus kon de motor uit en, zoals het een zeilschip betaamt, konden we heerlijk rustig zeilen. Het verwachtte ‘slechte weer’ wat door bijna een ieder werd voorspeld bleef uit en de temperaturen waren overdag zeer aangenaam. Wel zakte deze vrij snel als de zon eenmaal onder de horizon verdween.
Deze etappe (of leg zoals dat hier wordt genoemd) loop ik de stuurmanswacht wat inhoud dat ik elke dag van 2 tot 8 uur de wacht heb, zowel ’s ochtends als ’s avonds. In het begin even wennen, maar het voordeel is dat je iedere dag de zon ziet opkomen en ziet ondergaan, en hier op zee zijn die de moeite waard om te aanschouwen. Zelfs midden in de nacht is het een fantastisch gezicht om de sterrenhemel van het zuidelijk halfrond te zien. Het Zuiderkruis is dan niet te missen.
Maandag de 19de werd tijdens de wachtwissel om 2 uur ’s morgens de Cape Leeuwin gepasseerd. Dit is 1 van de 3 kapen die tijdens de wereldreis worden gerond en Kaap de Goede Hoop was al gedaan dus nu alleen Kaap Hoorn nog, maar dat zal pas medio december plaatsvinden. Het passeren van de kaap ging gepaard met een glaasje champagne en (bijna) iedereen was aanwezig. De dagen gaan wonderbaarlijk snel voorbij, ook al heb je af en toe niet meer in de gaten of het nou morgen, middag of avond is, als je wakker wordt gemaakt kijk je maar hoe de tafel is gedekt dan weet je het weer. Elke wacht ben je wel bezig met de zeilen hijsen en strijken, schoonmaken, verven, poetsen, navigeren enz..
Vanaf woensdag kwam de wind lekker uit het zuidwesten en later zelf vanuit west en konden we heerlijk met alleen het vierkant zeilen. Zeilen met het vierkant houdt in dat beide topzeilen en de breefok gehesen zijn met daarbij nog de buitenkluiver. Nu hoor ik al een paar mensen denken, waar heeft hij het nu weer over.
Kleine uitleg;
Het schip is een driemaster topzeil schoener.
Duidelijk is dus dat zij drie masten heeft, van voor naar achter; de schoenermast (A), dan de hoofdmast (B) en als laatste de bezaansmast (C). Voor op het schip is nog een kluiverboom geplaatst, dit is de grote ‘stok’ die naar voren staat gericht. Op deze kluiverboom zijn twee zeilen geplaatst, de buiten (1) en de binnen kluiver (2). Tussen de kluiverboom en de schoenermast is nog een zeil geplaatst, de fok (3). Dan komen we bij de schoenermast, hier zit van boven naar beneden de bram (4), het topzeil (5) en eventueel daaronder de breefok (6). Deze kan alleen worden geplaatst als de fok is neergehaald. Ook zit er aan de achterzijde van de mast een schoenerzeil (7). Dan zijn we aangeland bij de hoofdmast, hier is het grootzeil (8) geplaatst en is er een mogelijkheid om daarboven nog het groot gaffel topzeil (9) te plaatsen. En als laatste zit er aan de bezaansmast het bezaan zeil (10) en ook hier kan men een bezaan gaffel topzeil (11) plaatsen.
Tot zover het zeilplan van de Oosterschelde. De daaropvolgende dagen was de wind erg wisselvallig met hier en daar een aardig regenbuitje. Nadeel van een regenbui is dat, buiten dat het nat is, het gepaard gaat met heftige onregelmatige winden, dus wordt er uit voorzorg vaak een zeiltje neergehaald (houdt de mens bezig). De snelheden waarmee we varen ligt gemiddeld tussen de 4 en de 7,8 knopen dus we maken aardige progressie.
Zaterdag konden we de klok een uurtje verder vooruit zetten, het tijdsverschil tussen Perth en Adelaide bedraagt 1,5 uur en dat laatste half uurtje verzetten we als we aankomen, al met al is het nu dus 7 uur later dan in Nederland. Het verzetten had wel als voordeel dat we een half uurtje minder lang de wacht hadden en dat het een uurtje langer licht blijft, is wel makkelijk als je net iets aan het schilderen bent. Ook proberen wij al een aantal dagen een vis aan de haak te slaan maar al twee keer is de vis er met het aas en met een haakje in de bek er vandoor gegaan, tot vandaag, want we hebben een tonijn van een kleine 6 kilo aan boord weten te krijgen. Dezelfde avond had Wouter hem al verwerkt in de saus voor bij de pasta, verser kan je het niet krijgen. Zondag waren we in een soort van ‘wedstrijdje’ beland met de Europa, er stond een heerlijk windje (4-5 bft.) en met een topsnelheid van 8,3 knopen liepen we per uur een mijl in op de Europa, helaas moesten we de ‘wedstrijd’ staken omdat de val van de fok vervangen moest worden en dat scheelt dan meteen 1,5 knoop snelheid. Aan boord wordt door beide wachten lekker doorgewerkt om alle klussen gereed te maken voordat we in Adelaide arriveren, overal hadden notities met daarop de mededeling; NAT, pas geschilderd, zelfs het saluut kanon is onder handen genomen. Voordat we voor anker gingen ter hoogte van Adelaide City kwamen we nog een paar dolfijnen tegen die lekker aan het meesurfen waren op de boeggolven. Eenmaal voor anker, met een prachtig rustige zee, hebben we de BBQ opgetuigd en heerlijk gegeten.
De volgende dag (klok wederom een half uuur verzet) was de binnenkomst in Adelaide, dit werd door de lokale pers groots aangepakt want voordat de pershelikopter de lucht in ging kregen wij de vraag of het mogelijk was dat er mensen op de ra’s konden staan, dus zodoende stond op zowel de Europa als op de Oosterschelde diverse mensen de pershelikopter toe te zwaaien. Onderweg vergezeld door vele bootjes en overheidsvaartuigen voeren we langzaam door het kanaal naar onze aanlegplek. Vanochtend (donderdag de 29ste ) moesten we een ontbijt maken voor 120 man, dit werd uiteindelijk een combinatie van Engels en Australisch ontbijt en de reacties van de gasten waren daarover zeer positief. Morgenochtend vertrekken de gasten, moeten wij het schip weer spik en span maken en ’s middags komen de nieuwe gasten alweer aan boord, drukke dag dus voor ons.
Zaterdag hebben we een open schip ingepland en Zondagmorgen vertrekken we rond de klok van 10 voor de etappe naar Melbourne. Tot zover deze nieuwsvergaring, hopelijk heb ik weer wat te vertellen als we in Melbourne arriveren.
.
Maak jouw eigen website met JouwWeb