Abrolhos
Zondag de 4de dan eindelijk vertrokken voor de etappe naar de Houtman Abrolhos.
Gisteren en eergisteren nog open schip gehad, dit naar aanleiding van het succes van afgelopen week. Vandaag dan, samen met de Tecla en de Europa, onder begeleiding van de replica Duyfken de haven van Fremantle verlaten. Helaas was de windrichting ons niet gunstig gezind want deze was NNW 3 dus motor zeilen dan maar. De temperatuur overdag is prachtig, gemiddeld een graad of 22 - 23, helemaal als je je bedenkt dat het hier winter is.
Dinsdag nog een klein akkefietje gehad met een verdwaald stuk visnet wat in de schroef terecht was gekomen, maar dankzij de inspanningen van Frianko en Jana konden we onze reis weer vervolgen, gevolg was wel dat er besloten was om een uitkijk te plaatsen, want hoe dichter bij de eilanden hoe groter de kans dat het weer gebeurt.
Woensdag om 8 uur anker laten vallen bij de East Wallabi Islands. Hier hadden de gasten de gelegenheid om op vaste grond de benen te strekken. Dinghy te water en de tweede rubberboot, na kleine reparatie, ook te water. ’s Middags presentaties over de ondergang van de Batavia en over het bepalen van de leeftijd van wrakken en de wrakstukken. De dag werd afgesloten op het middendek met Sangria en andere versnaperingen. Omdat we geankerd zijn is de normale wacht vervallen en wordt er alleen nog maar ankerwacht gelopen (2 uurtjes per persoon) om in de gaten te houden dat er geen rare dingen gebeuren (opkomende wind, krabbend anker losgeslagen dinghy etc.).
De dag erop werd er, onder begeleiding van een aardige regenbui, een bezoek gebracht aan West Wallabi eiland. De gasten kwamen nat en verkleumd aan boord maar werden opgewacht met een heerlijk bakje warme choco. In de middag, het weer was gelukkig opgeklaard, hebben we het anker neergelaten bij Beacon Island, het eerste eiland waar de schipbreukelingen aankwamen en waar nu een monument is neergezet met daarop een gedenkplaat. Toen we met de dinghy het eiland verlieten kwamen we net in een school tonijnen terecht. Wat kunnen die beesten hoog uit het water springen, niet normaal.
Donderdag hebben we het anker weer gelicht en zijn we langs de riffen gevaren waar de Batavia aan de grond is gelopen en als je ziet met wat voor een geweld de golven op het rif kapot slaan kan je je een beetje een voorstelling maken hoe het toen moest zijn geweest. Later op de dag, richting de Pelsaert eilanden, kwamen we nog een paar walvissen tegen die net zoals de tonijnen een behoorlijk eind boven het water uitsprongen, fantastisch om te zien en helaas moeilijk om op de foto vast te leggen. Op de Zaterdag kwam de Europa ook in de baai liggen en dat gaf onze gasten de gelegenheid om een bezoekje te brengen aan de Europa. Onze kapitein Terry vertrouwde het leven van zijn gasten aan mij toe toen ik ze moest tenderen. Gelukkig waren ze allemaal droog aangekomen. Om een uur of drie werd ook hier het anker weer gelicht en begonnen we aan de terugreis richting Fremantle, weersvooruitzicht voor wat betreft de windrichting zag er niet al te best uit, Zuid-Oost. Toch hebben we nog aardige afstanden onder zeil kunnen afleggen.
Dinsdag is om 14.00 uur de loods aan boord en konden we weer afmeren in Fremantle en hadden we ’s avonds een gezellig afscheidsfeestje geregeld, want woensdag om negen uur gingen de gasten van boord. In Fremantle nog een paar plichtplegingen en het schip weer poetsen en gereedmaken voor de gasten die vrijdag aan boord komen voor de etappe naar Adelaide. Maar daarover later meer.
.
Maak jouw eigen website met JouwWeb